കഥയെ പറ്റി.
ഒരുപാടു പേര് കഥ എഴുതുന്നില്ല എന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. സമയമില്ല എന്നതാണ് ഒരു കാര്യം. പിന്നെ എന്റെ കഥകൾ എന്റെ അനുഭവങ്ങൾ ആയത് കൊണ്ട് ചിലപ്പോ എല്ലാം എഴുതിയാൽ ശരിയാകില്ല. ആവർത്തന വിരസത നല്ല പോലെ തോന്നാൻ വഴിയുണ്ട്. പിന്നെ എൻ്റെ പഴയ കഥകൾ ഒന്നും ഇപ്പൊ എവിടെയും കാണുന്നില്ല. അക്കൗണ്ടുകളും പേജുകളും ഒക്കെ പോയി. കിട്ടിയ കഥകളൊക്കെ ഞാൻ ബ്‌ളോഗിൽ പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഗീതുവിന്റെ കഥകൾ ഇപ്പൊ എഴുതുന്നത് ആണ്. അതിന്റെ ബാക്കി എഴുതാം. അതിനിടയിൽ എൻ്റെ പഴയ ഒരു കഥയുടെ പ്ലോട്ടുകൾ എഴുതുയിരുന്നത് കിട്ടി. ഇത് എൻ്റെ അടുത്ത് വന്ന ഒരു കപ്പിളിൻ്റെ കഥയാണ്. അനുഭവങ്ങൾ ആണെങ്കിലും ഈ കാര്യങ്ങൾ നടന്നിട്ടു കാലം കുറെ ആയതാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ കുറച്ച കാര്യങ്ങൾ കഥയ്ക്ക് വേണ്ടി എഴുതുന്നത് ആണ്. കുറച്ചു മാത്രം. ഗീതുവിന്റെ കഥയിൽ ഞാൻ ഗീതുവിന്റെ തന്നെ ചിത്രങ്ങൾ ആണ് ഉപയോഗിച്ചത്, പക്ഷെ ഇവരുടെ ചിത്രങ്ങൾ Ai നിർമിച്ചതാണ്. ഇപ്പോഴും പറയുന്നത് പോലെ... സെക്സ് നോക്കി മാത്രം കഥ വായിക്കരുത്. BDSM സെക്സ് മാത്രമല്ല.
അവരുടെ സബ്മിഷൻ (Their Submission)
Part 1
സന്ധ്യാസമയം. നഗരത്തിൽ നിന്ന് അകന്ന ഒരു അപാർട്ട്മെന്റിലെ മുൻവശത്തെ ബാൽക്കണിയിൽ നേഹ കാപ്പി കുടിക്കുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കുറെ അസ്വസ്ഥത. അരുൺ അടുക്കളയിൽ നിന്നു് രണ്ടു കപ് കാപ്പി കൂടി എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു. “ഇതു നിനക്കുള്ളത്,” ഒഴിഞ്ഞ കപ്പ് വാങ്ങി താഴെ വെച്ച് ഒരു കപ്പ് നേഹക്കു കൊടുത്തു. Thanks, നേഹ നിസാരമായി മറുപടി പറഞ്ഞു. പുറത്തേയ്ക്കു നോക്കി കാപ്പി കുടിക്കുമ്പോ അരുൺ പതുക്കെ നേഹയുടെ വിരലുകളിൽ തൊട്ടു. ഒരു ശൂന്യതയുടെ സൂചന.
രണ്ടു പേരും എഞ്ചിനീയറിംഗിന് ശേഷം വിവാഹം കഴിച്ചവരാണ്. ഒന്നിച്ചുള്ള യാത്രകൾ, സ്വപ്‌നങ്ങൾ, എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പ്രണയം വിട്ടുകളയാതെ ഒരുമിച്ചവർ. ബന്ധുക്കളും കുടുംബവും എതിർത്തപ്പോഴും അവർ ഒന്നിച്ചു. വർഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി. പ്രണയത്തിലെ ആവേശം അല്പം കുറഞ്ഞു. എന്തൊക്കെയോ കുറവുകൾ ജീവിതത്തിൽ വന്നതുപോലെ. ഫിനാൻഷ്യൽ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ട്. കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോഴും ഇപ്പോഴും അവർ രണ്ടു പേര് മാത്രമാണ്. No kids. മനപ്പൂർവം ശ്രെമിക്കാഞ്ഞിട്ടൊന്നും അല്ല. പിന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഒന്നും അവർ പുറത്തു കാണിച്ചിട്ടില്ല. തോറ്റുപോയി എന്ന് ആരും പറയരുത് എന്ന വാശി പോലെ.
“അരുൺ... നിങ്ങൾക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും തോന്നിയോ... നമ്മളുടെ ഇടയിൽ എന്തെങ്കിലും നഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുണ്ടെന്നു?” നേഹ ചോതിക്കുമ്പോ അവളുടെ സ്വരം ഇടറിയിരുന്നു. അരുൺ മുഖം തിരിച്ചു നോക്കി.
ഓഫീസിൽ പോകുന്നുണ്ട് വരുന്നു, മാസം ലോൺ എല്ലാം അടക്കുന്നു. കഷ്ട്ടിച്ചു ജീവിക്കുന്നു. ബാക്കി എല്ലാം ചടങ്ങുകൾ. ബെഡിൽ കിടക്കുമ്പോഴും സെക്സ് ലൈഫ് എല്ലാം നിയമപ്രകാരമുള്ള കടമപോലെയാണ്. ഒരു രാത്രി, അവർ കിടക്കുമ്പോ അരുൺ പറഞ്ഞു:
നീ മുൻപ് ചോദിച്ചത് ശരിയാണ്. എന്തൊക്കെയോ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു പോകുന്നു. എനിക്ക് പലപ്പോഴും ഒന്നും ആലോചിക്കാൻ പോലും തോന്നുന്നില്ല. നമുക്ക് നമ്മളെ തന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനും ജീവിക്കാനും അറിയാത്ത കൊണ്ടാണോ. ലൈഫിൽ ഒന്നും നടക്കുന്നില്ല.
നേഹ: എനിക്ക് ചിലപ്പോ എന്റെ കണ്ട്രോൾ പോകുന്നുണ്ട്. എന്നെ ആരെങ്കിലും... “Sometimes I feel… I want to lose control. Like really give up control to someone. Just... melt.”
അരുൺ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചുപോയി: "give up control to someone" നീ തന്നെ ആണോ ഈ പറയുന്നത്. ഒരിക്കൽ ഞാൻ എന്റെ ഒരു submission dream പറഞ്ഞപ്പോ നാണം ഉണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ച നീ തന്നെ.
നേഹ: ഞാൻ അങ്ങിനെ ഉദ്ദേശ്ശിച്ചില്ല... ഇനി... ഇനി അതാണോ ശരിക്കും ഞാനും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്നും അറിയില്ല. അത് ശരിയാണോ. real life ഇൽ അതൊക്കെ... ഇനി അത് അടുത്ത തലവേദന ആകുമോ.
അരുൺ: എനിക്ക് അത് എന്റെ ഉള്ളിൽ ഇന്നും ഉള്ള ആഗ്രഹമാണ്. ഒരു submissive ആയ ലൈഫ്. അതിനു അന്ന് കുറെ ഞാൻ ശ്രെമിച്ചിരുന്നു. ആരൊക്കെയോ ആയി കുറെ ചാറ്റ് ചെയ്തു. നീ അന്ന് പക്ഷെ...
നേഹ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു കേട്ടു. മനസിൽ ഒന്നും ഇല്ല. അപ്പോഴും blank. അരുൺ വീണു കിട്ടിയ അവസരം പോലെ പഴയ സോഷ്യൽ മീഡിയ അക്കൗണ്ട് വീണ്ടും തുറന്നു. പഴയ ചില ചാറ്റുകളും അവിടെ ഉള്ള കുറെ കഥകളും നേഹക്കു കാണിച്ചു കൊടുത്തു.
നേഹയുടെ മനസ്സിൽ "ഇനി ഇതാണോ ശരി- എല്ലാം മറ്റൊരാളിൽ അർപ്പിച്ചു അയാൾ പറയുന്നത് മാത്രം അനുസരിച്ചു, ജീവിതത്തിൽ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ, യാതൊരു ടെൻഷനും ഇല്ലാതെ ഒരു ലൈഫ്" നേഹ പുതിയൊരു ലോകം കാണുകയായിരുന്നു.
ഉറങ്ങാൻ കിടന്ന രണ്ടു പേരും കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു മൊബൈൽ സ്‌ക്രീനിലേക്കും അവിടെ നിന്ന് റൂമിലെ laptop സ്‌ക്രീനിലേക്കും മാറി. രണ്ടു പേരുടെയും ശരീരം ചൂട് പിടിച്ച പോലെ തോന്നിയ ഒരു നിമിഷത്തിൽ.
അരുൺ: "Neha... I want to be yours. Completely. Not just as a husband. As something… more submissive. Controlled. Owned."
നേഹ ഒരു നിമിഷം അതു കേട്ടപ്പോൾ എന്താ പറയേണ്ടത് എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥപോലെ ആയി. അരുണിനെ ആദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ കാണുന്നത്. ഒരു strong man , protector , ഇതൊന്നുമല്ല ഒരു നിസ്സഹായനെ പോലെ. തോറ്റു പോയ ഒരാളെ പോലെ. അവനെ നോക്കി, അവൾ അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു. ആകെ ഒരു ടെൻഷനും സങ്കടവും...
നേഹ : എന്താ നീ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. do you want me to dominate you?
അരുൺ നിസ്സഹായമായി തല കുനിച്ചു.
“Not exactly. I want us to find someone… a real dominant. Someone we both can surrender to.”
നേഹയുടെ മനസിൽ വീണ്ടും സംശയവും കൗതുകവും എന്നാൽ എവിടെയോ ഒരു ആഗ്രഹവും മാറി മാറി വന്നു. ഒരു പതുങ്ങിയ ശബ്ദത്തിൽ അവൾ : : “Are you saying… you want us to submit to someone together?”
അരുൺ തലയാട്ടി. “Only if you feel it too. If not, I’ll bury this forever. പക്ഷെ നീ പറഞ്ഞില്ലേ... I want to lose control. ive up control to someone എന്ന്…
I’ve dreamed of it, Neha.
Dreamed of kneeling beside you.
Serving someone real.
Watching you offer yourself to someone... with me watching. Serving.
ഒരു റോൾപ്ലേയ് ആയി ഒന്നുമല്ല ശരിക്കും ഈ ലൈഫ് ലെ ടെൻഷനും ഭ്രാന്തും ഒക്കെ വയ്യാതെ ആയി. അത് താങ്ങാൻ പറ്റുന്ന ഒരാളുടെ മുന്നിൽ. അയാളുടെ കോൺട്രോളിൽ നിൽക്കാൻ കൂടി.”
നേഹ: Are you ... but... Are you sure നീ ശരിക്കും ആലോചിച്ചിട്ടാണോ.
അരുൺ : Yes. 100%.
നേഹ കുറച്ച സമയം മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു:
പക്ഷെ മറ്റൊരാളുടെ മുൻപിൽ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ നിന്നാൽ നിനക്ക് അത് ഓക്കേ ആണോ. നാളെ നി എന്നെ വെറുക്കില്ലേ. ഇതൊന്നും വേണ്ട എന്ന് തോന്നിയാൽ.
അരുൺ: ഒരുപാടു ചതികളുള്ള നാടാണ്. ശരിയാണ്. പക്ഷെ ശരിക്കും ഇത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരും ഉണ്ട്. നല്ല Strong ആയ BDSM ശരിയായ രീതിയിൽ കാണുന്ന Masters... അത് ഞാൻ നോക്കാം. ഇനി എന്തായാലും ആര് എന്ത് പറഞ്ഞാലും എന്റെ അവസാന ശ്വാസം വരെ ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകും. ആ വാക്കു പോരെ. എന്നെ വിശ്വാസമില്ലേ.
നേഹ ഒന്ന് ദീർഘ ശ്വാസം എടുത്തു എന്നിട്ടു അരുണിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
നേഹ: “Then... Then don’t bury it. we can try. just ട്രൈ i am ok"
അത് ആദ്യമായി അവർ രണ്ടുപേരും ഒരേ വഴിക്ക് കീഴടക്കപ്പെടാനുള്ള, അടിമയാകാനുള്ള വഴിയിലേക്ക് വന്ന, തീരുമാനിച്ച നിമിഷം ആയിരുന്നു.
അടുത്ത ദിവസം മുതൽ, നേഹയും അരുണും ഒരു Dominant figure- നെ കണ്ടെത്താൻ ഉള്ള ശ്രെമം ആയിരുന്നു. നല്ല ഒരാളെ കണ്ടെത്തുക എന്നത് എത്രത്തോളം ശ്രമകരമായ കാര്യമാണെന്ന് അവർക്ക് മനസിലായി. പലരോടും ചാറ്റ് ചെയ്തു, വോയിസ് കാൾ ചെയ്തു. Dom എന്ന പേരിൽ ID ഉള്ള പലർക്കും BDSM സബ്മിഷന് എന്താണ് എന്ന ഐഡിയ പോലും ഇല്ല. അന്ന് രാത്രി നേഹ ചോദിച്ചു: ഇനി ഇതൊക്കെ കഥകൾ മാത്രമാണോ. ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിക്കുന്നത് നമ്മൾ മാത്രമാണോ. “it may stop being just a fantasy,”
അരുൺ: നേഹ… നമ്മൾ ആരായി ജീവിക്കണം എന്നത് നമ്മൾ ഇരുവരും ചേർന്ന് തീരുമാനിച്ചതാണ്. ആരെങ്കിലും നിർബന്ധിച്ചൊന്നുമല്ല. നമ്മൾ തന്നെ.”
നേഹ: “You still want this?”
അരുണിന് നേഹയെ സമാധാനപ്പെടുത്തേണ്ടി വന്നു. ഇനി ഞാൻ തന്നെ കണ്ടു പിടിച്ചോളാം നീ കിടന്നോ.
അവന്റെ സേർച്ച് ചെന്ന് നിന്നത് ഒരു മാസ്റ്ററിന്റെ പ്രൊഫൈൽ ഇൽ ആണ്. അവൻ നേഹയെ യെ കാണിച്ചു.
ആ പ്രൊഫൈലിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതിയിരുന്നു.
"Control is not about cruelty. It is about devotion. When you choose to kneel, I choose to carry you with strength. But I also break you open — into your truest self.
Master Peter"
നേഹ അരുണിന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു. മെസ്സേജ് അയച്ചോ?
അരുൺ: അയക്കട്ടെ?
അഭിപ്രായങ്ങള്‍
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ